Ed Sheeran – Borderline

เพลงนี้เล่าถึงช่วงเวลาที่อยู่บนเส้นเขตแดนระหว่างความเป็นความตาย เหมือนว่าเขาก้าวขาออกจากตึกสูงไปแล้วข้างนึง แต่อีกข้างยังอยู่ และเขาก็ครุ่นคิดอยู่ในช่วงเวลานั้นด้วยความโศกเศร้า

Sadness always finds an in
Sneaks its way past, infecting everything
And every chapter has an end
But this is one momentous sequel, don’t you think?

ความเศร้ามันมักจะหาทางเข้ามาได้เสมอ
มันแอบย่องเข้ามา แล้วแพร่กระจายใส่ทั้งใจเรา
ทุก ๆ บทของชีวิตมันย่อมมีจุดจบ
แต่นี่มันเป็นภาคต่อที่สำคัญสุด ๆ เลยนะ ว่ามั้ย?

And the blackbirds, they fly
Like a frown on the skyline

เหล่านกแบล็คเบิร์ดต่างโผบิน
กลายเป็นเหมือนหน้าบึ้งตึงบนเส้นขอบฟ้า

Right now, I feel I’m runnin’ from the light
Engulfed in darkness, shielded from my eyes
One foot in, one out, I’m stuck on the borderline
Which way will I?

ในชั่วขณะนี้ ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังวิ่งหนีจากแสงสว่าง
ถูกปกคลุมด้วยความมืดมิด และมันบดบังสายตาฉันไปหมด
เท้าข้างนึงก้าวเข้าไปแล้ว อีกข้างนึงยัง ฉันติดอยู่ที่เส้นเขตแดนนี้
ฉันจะก้าวไปทางไหนดีนะ?

Guess I should take this on the chin
But I don’t even know how all of this began
And we are made to mould and bend
How can I wish for nothing when it’s still a sin?

ฉันคงต้องฝืนทนต่อไปสินะ
แต่ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันเริ่มขึ้นตอนไหน
และเรานั้นถูกสร้างมาให้ขึ้นรูปและบิดเบี้ยวไปได้
ฉันจะภาวนาขออะไรได้ยังไง เมื่อทุกอย่างมันเป็นบาปไปหมด?

And right now, I feel I’m runnin’ from the light
Engulfed in darkness, shielded from my eyes
One foot in, one out, I’m stuck on the borderline
Which way will I?
Tears never arrive, these ducts are dry
We are so blind waiting on the borderline
Waiting on the borderline

ในชั่วขณะนี้ ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังวิ่งหนีจากแสงสว่าง
ถูกปกคลุมด้วยความมืดมิด และมันบดบังสายตาฉันไปหมด
เท้าข้างนึงก้าวเข้าไปแล้ว อีกข้างนึงยัง ฉันติดอยู่ที่เส้นเขตแดนนี้
ฉันจะก้าวไปทางไหนดีนะ?
น้ำตาไม่เคยไหลออกมา ต่อมน้ำตานี้มันเหือดแห้งไปแล้ว
เรานั้นยืนรออยู่บนเส้นเขตแดนด้วยตามืดบอด
รออยู่บนเส้นเขตแดน

So I will pour another drink
And try to drown the pain with salt along the rim
And I’ll shut off the things I think
‘Cause nothing good will ever come from worrying

ฉันเลยเทเหล้าอีกแก้ว
เพื่อพยายามทำให้ความเจ็บปวดหายไป พร้อมทาเกลือบนขอบแก้วด้วย
และฉันจะปิดกั้นความคิดทั้งหมด
เพราะกังวลไปก็ไม่เคยมีอะไรดีขึ้นเลย

Right now, I feel I’m runnin’ from the light
Engulfed in darkness, shielded from my eyes
One foot in, one out, I’m stuck on the borderline
Which way will I?
Tears never arrive, these ducts are dry
We are so blind

ในชั่วขณะนี้ ฉันรู้สึกเหมือนฉันกำลังวิ่งหนีจากแสงสว่าง
ถูกปกคลุมด้วยความมืดมิด และมันบดบังสายตาฉันไปหมด
เท้าข้างนึงก้าวเข้าไปแล้ว อีกข้างนึงยัง ฉันติดอยู่ที่เส้นเขตแดนนี้
ฉันจะก้าวไปทางไหนดีนะ?
น้ำตาไม่เคยไหลออกมา ต่อมน้ำตานี้มันเหือดแห้งไปแล้ว
เรานั้นช่างตามืดบอด