Taylor Swift – tolerate it

I sit and watch you reading with your head low
I wake and watch you breathing with your eyes closed
I sit and watch you
I notice everything you do or don’t do
You’re so much older and wiser, and I

ฉันนั่งมองดูเธอก้มหน้าอ่านหนังสือ
ฉันตื่นนอน และมองดูเธอหายใจตอนหลับตา
ฉันนั่งมองดูเธอ
ฉันสังเกตทุก ๆ สิ่งที่เธอทำ หรือไม่ทำ
เธอโตขึ้นเยอะ และฉลาดขึ้นเยอะเลยนะ และฉัน

I wait by the door like I’m just a kid
Use my best colors for your portrait
Lay the table with the fancy shit
And watch you tolerate it
If it’s all in my head tell me now
Tell me I’ve got it wrong somehow
I know my love should be celebrated
But you tolerate it

ฉันรออยู่ที่ประตู เหมือนฉันเป็นเด็กเล็ก ๆ
ใช้สีที่ดีที่สุด สำหรับวาดภาพของเธอ
จัดโต๊ะด้วยสิ่งของที่เลิศหรู
และมองดูเธอฝืนทนมัน
ถ้าฉันคิดไปเองก็รีบบอกฉันเถอะ
บอกฉันว่าฉันคิดผิด
ฉันรู้ว่าความรักของฉัน มันควรจะได้รับการชื่นชอบสิ
แต่เธอกลับฝืนทนมัน

I greet you with a battle hero’s welcome
I take your indiscretions all in good fun
I sit and listen, I polish plates until they gleam and glisten
You’re so much older and wiser and I

ฉันทักทายเธอด้วยการต้อนรับวีรบุรุษสงคราม
ฉันเล่นสนุกกับความไม่รอบคอบของเธอ
ฉันนั่งฟังเธอ ขัดจานจนมันเปล่งประกายแวววาว
เธอโตขึ้นเยอะ และฉลาดขึ้นเยอะเลยนะ และฉัน

I wait by the door like I’m just a kid
Use my best colors for your portrait
Lay the table with the fancy shit
And watch you tolerate it
If it’s all in my head tell me now
Tell me I’ve got it wrong somehow
I know my love should be celebrated
But you tolerate it

ฉันรออยู่ที่ประตู เหมือนฉันเป็นเด็กเล็ก ๆ
ใช้สีที่ดีที่สุด สำหรับวาดภาพของเธอ
จัดโต๊ะด้วยสิ่งของที่เลิศหรู
และมองดูเธอฝืนทนมัน
ถ้าฉันคิดไปเองก็รีบบอกฉันเถอะ 
บอกฉันว่าฉันคิดผิด 
ฉันรู้ว่าความรักของฉัน มันควรจะได้รับการชื่นชอบสิ 
แต่เธอกลับฝืนทนมัน

While you were out building other worlds, where was I?
Where’s that man who’d throw blankets over my barbed wire?
I made you my temple, my mural, my sky
Now I’m begging for footnotes in the story of your life
Drawing hearts in the byline
Always taking up too much space or time
You assume I’m fine, but what would you do if I

ขณะที่เธอออกไปสร้างโลกอีกใบ ฉันอยู่ที่ไหนกันนะ?
ผู้ชายคนนั้นไปไหนแล้วนะ คนที่โยนผ้าผืนหนึ่งมาคลุมลวดหนามไว้ให้ฉัน?
ฉันสร้างวัด สร้างจิตรกรรมฝาผนัง สร้างผืนฟ้าให้เธอ
แต่ตอนนี้ฉันต้องอ้อนวอนขอให้ได้เป็นแค่เชิงอรรถในเรื่องราวชีวิตของเธอ
วาดรูปหัวใจลงในบรรทัดแรก
ใช้เวลาและพื้นที่เยอะเกินไปเสมอ
เธอคิดว่าฉันคงโอเค แต่เธอจะทำยังไง ถ้าฉัน

Break free and leave us in ruins
Took this dagger in me and removed it
Gain the weight of you then lose it
Believe me, I could do it
If it’s all in my head tell me now
Tell me I’ve got it wrong somehow
I know my love should be celebrated
But you tolerate it

ปลดปล่อยตัวเองไป และปล่อยให้เรากลายเป็นเพียงซากปรักหักพัง
เอามีดที่ปักอยู่ที่ตัวฉัน ดึงออกไปจากตัว
รับภาระของเธอ แล้วปล่อยมันทิ้งไป
เชื่อฉันสิ ว่าฉันทำได้นะ
ถ้าฉันคิดไปเองก็รีบบอกฉันเถอะ
บอกฉันว่าฉันคิดผิด
ฉันรู้ว่าความรักของฉัน มันควรจะได้รับการชื่นชอบสิ
แต่เธอกลับฝืนทนมัน

I sit and watch you

ฉันนั่งมองดูเธอ

เพลงนี้น่าจะเข้าใจง่ายเนอะ คือเราให้ความรักกับใครไปตั้งมากมาย แต่มันกลับดูเป็นสิ่งที่อีกฝ่ายเหมือนต้องกล้ำกลืนฝืนทน ไม่ได้เห็นคุณค่าของมัน หรือมองว่ามันมากเกินไป
เธอก็เลยสงสัยว่าเธอคิดไปเองรึเปล่านะ ที่รู้สึกแบบนี้ อยากให้อีกฝ่ายรีบบอกมาว่าเข้าใจผิดไป ว่าเขาพอใจและชื่นชอบกับสิ่งที่เธอทำให้เขานะ