Matthew Perryman Jones – Out Of Reach

เป็นเพลงที่ค่อนข้างจะสิ้นหวัง ทั้งท่วงทำนองและเนื้อเพลงเลย อารมณ์แบบว่า (เดาเอานะ ไม่ชัวร์เหมือนกัน)
คนคนนึงเจอแต่ความล้มเหลวเสมอ ส่วนตัวเราก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย เพราะอยู่ไกลกัน
แต่ไกลกันในที่นี้ อาจจะไม่ใช่ในแง่ของระยะทางก็ได้ แต่อาจจะเป็นว่าเขาอยู่ไกลเกินเอื้อม เกินกว่าที่เราจะเข้าไปช่วยอะไรได้ ได้แต่ต้องปล่อยมันเอาไป

ใครตีความได้ยังไงก็มาช่วยกันคอมเมนต์ได้นะ

You’re always bound to fall
There’s nothing you can do
The weight of gravity begins
To pull you down again
So what are you to do now?
Stuck between the hope and doubt
You get so close to clarity
Makes you question everything

เธอนั้นถูกกำหนดมาให้ล้มเหลว
ไม่มีอะไรที่เธอทำได้หรอก
น้ำหนักของแรงโน้มถ่วงมันเริ่ม
ที่จะฉุดรั้งเธออีกครั้ง
เธอจะทำอะไรได้ล่ะ?
ติดอยู่ระหว่างความหวังและความสงสัย
เธอเข้าใกล้ความแจ่มแจ้ง
จนทำให้เธอสงสัยในทุกๆอย่าง

You’re so far away
So far away from me
Is it starting to break
Underneath my feet
You’re so far away
Am I just out of reach?

เธอนั้นอยู่ไกลแสนไกล
ไกลจากฉันเหลือเกิน
มันเริ่มที่จะแตกสลาย
ใต้เท้าฉันแล้วใช่มั้ย
เธอนั้นอยู่ไกลแสนไกล
หรือฉันอยู่ไกลเกินเอื้อมนะ?

We keep talking in circles
Staring out with empty eyes
Wanting to be known again
But so afraid of letting in
So do I leave it all to history?
Will you ever answer me ?
Do you still recognize my voice
Or is it lost among the noise

เราพูดวนไปวนมา
เหม่อมองออกไปอย่างเลื่อนลอย
อยากที่จะถูกรู้จักอีกครั้ง
แต่ก็หวาดกลัวที่จะเปิดใจให้ใครเข้ามา
ฉันจะต้องทิ้งทุกอย่างให้เป็นประวัติศาสตร์รึเปล่า?
เธอจะต้องฉันมั้ย?
เธอยังจำเสียงฉันได้มั้ย?
หรือมันหลงไปท่ามกลางเสียงรบกวนอื่นๆแล้วนะ

You’re so far away
So far away from me
Is it starting to break
Underneath my feet
You’re so far away
Am I just out of reach?

เธอนั้นอยู่ไกลแสนไกล
ไกลจากฉันเหลือเกิน
มันเริ่มที่จะแตกสลาย
ใต้เท้าฉันแล้วใช่มั้ย
เธอนั้นอยู่ไกลแสนไกล
หรือฉันอยู่ไกลเกินเอื้อมนะ?

While the world unravels
We’re kicking at shadows
And everyone around us
Is making up chaos
Oh, I cannot find you
I’m walking like I’m blinded
Am I saying anything at all?

ขณะที่โลกนี้เป็นอิสระ
เราก็ไล่เตะเงา
และทุกๆคนรอบตัวเรา
ก็ก่อความโกลาหลขึ้น
ฉันหาเธอไม่พบเลย
ฉันกำลังเดินเหมือนฉันตาบอด
ฉันพูดอะไรได้มั้ย?

You’re so far away
So far away from me
Is it starting to break
Underneath my feet
Is it set in stone
Could someone tell me please?
Am I all alone?
Am I just out of reach?

เธอนั้นอยู่ไกลแสนไกล
ไกลจากฉันเหลือเกิน
มันเริ่มที่จะแตกสลาย
ใต้เท้าฉันแล้วใช่มั้ย
มันถูกกำหนดเอาไว้แล้วใช่มั้ย
ใครก็ได้บอกฉันที
ฉันอยู่ตัวคนเดียว
ฉันอยู่ไกลเกินเอื้อมใช่มั้ย?