Rina Katahira – 結露 (Ketsuro) (Mayoiga ED)

ついた傷は　その寂しさは
一体誰が癒してくれるの

tsuita kizu wa sono sabishisa wa
ittai dare ga iyashitekureru no

รอยแผลที่ฝังลึก และความเหงานั้น
ใครกันล่ะ ที่จะมาเยียวยาให้ฉันได้?

人は待ち合わせたように出会ってく
ずっと強くなることで掻き消した
愛おしい気持ちが溢れて
やっとひとりが怖くなったの

hito wa machiawaseta you ni deatteku
zutto tsuyokunaru koto de kakikeshita
itooshii kimochi ga afurete
yatto hitori ga kowakunatta no

ผู้คนพบพานกันเหมือนดั่งถูกลิขิตเอาไว้
แต่กลับลบเลือนโอกาสนั้นไปด้วยการพยายามที่จะเข้มแข็งขึ้น
ความรู้สึกรักนั้นพุ่งพล่านออกมา
จนท้ายที่สุดแล้วก็กลัวการอยู่ตัวคนเดียว

辛いなんて思ってしまうのは
幸せを知って生まれたから

tsurai nante omotteshimau nowa
shiawase o shitte umareta kara

ที่เราคิดว่ามันยากลำบาก
ก็เพราะว่าเราเกิดมาโดยที่ได้รู้จักกับความสุขไงล่ะ

ついた傷は　その寂しさは
一体誰が癒してくれるだろう？
ついた傷が　その寂しさが
いつか誰かを癒す優しさに変わる
誰かを癒す優しさに変わるでしょう

tsuita kizu wa sono sabishisa wa
ittai dare ga iyashitekureru darou?
tsuita kizu ga sono sabishisa ga
itsuka dareka o iyasu yasashisa ni kawaru
dareka o iyasu yasashisa ni kawaru deshou

รอยแผลที่ฝังลึก และความเหงานั้น
ใครกันล่ะ ที่จะมาเยียวยาให้ฉันได้?
รอยแผลที่ฝังลึก และความเหงานั้น
สักวันหนึ่ง มันคงจะได้เยียวยาใครสักคน และเปลี่ยนแปลงเป็นความอ่อนโยน
มันคงจะได้เยียวยาใครสักคน และเปลี่ยนแปลงเป็นความอ่อนโยนได้สินะ

遠くを見て話す　過去
私は隣で聞いてるだけ
見て話して　明日は
隣で笑うから　ねえ

tooku o mite hanasu kako
watashi wa tonari de kiiteru dake
mite hanashite ashita wa
tonari de warau kara nee

มองดูเธอที่พูดถึงอดีตอันแสนยาวไกล
ฉันทำได้เพียงฟังอยู่ใกล้ๆ
มองฉันระหว่างที่เธอพูดไปด้วย
แล้ววันพรุ่งนี้ ฉันจะหัวเราะไปพร้อมกับเธอนะ

待ち合わせたように出会った
弱くなってゆく私を
愛おしい気持ちで守って
ずっとひとりが怖かったの

machiawaseta you ni deatta
yowakunatteyuku watashi o
itoooshii kimochi de mamotte
zutto hitori ga kowakatta no

การพบพานกันที่เหมือนดั่งถูกลิขิตเอาไว้
ช่วยปกป้องฉันที่อ่อนแอลง
ด้วยความรักทีนะ
ฉันกลัวการที่จะต้องอยู่ตัวคนเดียวเหลือเกิน

ついた傷は　その寂しさは
一体誰が癒してくれるだろう？
ついた傷が　その寂しさが
いつか誰かを癒す優しさに変わる
誰かを癒す優しさに変わるでしょう

tsuita kizu wa sono sabishisa wa
ittai dare ga iyashitekureru darou?
tsuita kizu ga sono sabishisa ga
itsuka dareka o iyasu yasashisa ni kawaru
dareka o iyasu yasashisa ni kawaru deshou

รอยแผลที่ฝังลึก และความเหงานั้น
ใครกันล่ะ ที่จะมาเยียวยาให้ฉันได้?
รอยแผลที่ฝังลึก และความเหงานั้น
สักวันหนึ่ง มันคงจะได้เยียวยาใครสักคน และเปลี่ยนแปลงเป็นความอ่อนโยน
มันคงจะได้เยียวยาใครสักคน และเปลี่ยนแปลงเป็นความอ่อนโยนได้สินะ