U2 – Every Breaking Wave

รวมเพลงแปลจาก U2

Published มีนาคม 18, 2015 · Updated มกราคม 3, 2016

Every breaking wave on the shore
Tells the next one “there’ll be one more”
And every gambler knows that to lose
Is what you’re really there for

ทุกๆเกลียวคลื่นที่ซัดกระทบหายไปกับชายฝั่ง
มันคอยบอกว่า “จะต้องมีลูกต่อไปแน่นอน”
และนักพนันทุกๆคนก็รู้อยู่แก่ใจว่าการพ่ายแพ้
คือเหตุผลที่ยังต้องไปพนันต่อ

Summer I was fearless
Now I speak into an answer phone
Like every fallen leaf on the breeze
Winter wouldn’t leave it alone, alone

ในยามฤดูร้อน ฉันนั้นไร้ซึ่งความกลัว
แต่ตอนนี้ฉันกลับพูดกับคนอื่นผ่านโทรศัพท์ตอบรับอัตโนมัติ
เหมือนใบไม้ที่ร่วงโรยไปตามสายลม
แม้แต่ฤดูหนาวยังไม่ปล่อยมันเอาไว้

If you go…
If you go your way and I go mine
Are we so…
Are we so helpless against the tide?
Baby, every dog on the street
Knows that we’re in love with defeat
Are we ready to be swept off our feet
And stop chasing every breaking wave?

หากเธอจากไป
หากเธอไปตามทางของเธอ และฉันไปตามทางของฉัน
แล้วเราสอง
จะต่อสู้กับคลื่นโหมกระหน่ำได้มั้ย?
ที่รัก แม้แต่หมาข้างถนน
ยังรู้เลยว่าเราน่ะตกหลุมรักความพ่ายแพ้
เราพร้อมรึยังที่จะตกหลุมรักกัน
และหยุดไล่ตามคลื่นน้ำเหล่านั้นไป?

Every sailor knows that the sea
Is a friend made enemy
Every shipwrecked soul knows what it is
To live without intimacy

กะลาสีทุกคนรู้ดีว่าทะเล
เป็นทั้งมิตรและศัตรู
ทุกๆคนที่เรือล่มและถูกซัดไปติดเกาะนั้นรู้ดี
ว่าชีวิตเป็นอย่างไรเมื่อปราศจากซึ่งความรัก

I thought I heard the captain’s voice
But it’s hard to listen while you preach
Like every broken wave on the shore
This is as far as I could reach

ฉันคิดว่าฉันได้ยินเสียงกัปตันเรือนะ
แต่มันฟังยากจริงๆเวลาได้ยินเทศนาของตัวเอง
เหมือนดั่งทุกๆเกลียวคลื่นที่ซัดกระทบฝั่ง
ฉันไปได้ไกลเพียงเท่านั้นเอง

The sea knows where are the rocks
And drowning is no sin
You know where my heart is
The same place that yours has been
We know that we fear to win
And so we end before we begin
Before we begin

ท้องทะเลนั้นรู้ดีว่าก้อนหินนั้นอยู่ที่ใด
และการจมลงสู่ใต้ทะเลก็ไม่ใช่ความผิดอะไร
เธอรู้นะว่าหัวใจฉันอยู่ที่ไหน
ที่เดียวกับที่หัวใจเคยอยู่นั่นแหละ
เราต่างรู้ว่าเราหวาดกลัวที่จะชนะ
เราจึงจบมันลงเสียก่อนที่เราจะเริ่มต้นเสียอีก
ก่อนที่เราจะเริ่ม