Slipknot – Snuff

เพลงนี้ทั้งเพลงต่างพูดถึงความรัก แต่ต่างกันไปในแต่ละท่อนครับ
ท่อนแรกคือเขาไม่อยากให้คนรักของเขาเสียใจ เพราะต้นเหตุคือตัวเขา จึงต้องขอให้เธอคนนั้นจากไป
ท่อนที่สอง คือหลังจากที่เลิกรากัน เขายังคงจดจำช่วงเวลาดีๆที่เคยมีร่วมกับเธอได้ ถึงแม้จะเลิกกันไปแล้ว เธอก็ยังคงช่วยเหลือเขาในฐานะเพื่อน แต่เขาก็ไม่ต้องการจะเป็นเพื่อนกับเธออีกแล้ว ไม่ต้องการความหวังในชีวิตใดๆ แต่เขาก็ไม่อยากเกลียดเธอ เพราะใกล้ชิดกันมากเกินไป
ท่อนสุดท้าย คือท่อนที่เขาพยายามจะปฏิเสธความช่วยเหลือจากเธอ จนเธอยอมแพ้ไปในที่สุด
เขาไม่อยากจะมีความหวังอีกแล้ว ไม่อยากจะเจ็บอีก ถ้าเธอยังรักเขาอยู่ ยังไงก็ต้องเจ็บกันทั้งคู่…
ประมาณนี้ครับ

 

Bury all your secrets in my skin
Come away with innocence, and leave me with my sins
The air around me still feels like a cage
And love is just a camouflage for what resembles rage again…

ฝังความลับทั้งหมดของเธอเอาไว้ในตัวฉัน
เข้ามาหาฉันด้วยความไร้เดียงสา แล้วปล่อยฉันไว้กับความบาปของฉัน
บรรยากาศรอบๆฉันมันเหมือนกรงขังเลย
และความรักของเธอนั้นก็เหมือนการอำพรางสิ่งที่ย้ำเตือนถึงความบ้าคลั่งอีกครั้ง

So if you love me, let me go.
And run away before I know.
My heart is just too dark to care.
I can’t destroy what isn’t there.
Deliver me into my fate –
If I’m alone I cannot hate
I don’t deserve to have you…
My smile was taken long ago
If I can change I hope I never know

หากเธอรักฉัน ก็ปล่อยฉันไปเถอะ
แล้วก็วิ่งหนีไป ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว
หัวใจฉันมันมืดมนเกินกว่าจะแคร์อะไรได้
ฉันทำลายสิ่งที่มันไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้นไม่ได้หรอกนะ
ส่งฉันไปยังโชคชะตาของฉัน
หากฉันอยู่ตัวคนเดียว ฉันก็เกลียดใครไม่ได้
ฉันไม่สมควรที่จะมีเธอหรอกนะ
รอยยิ้มของฉันมันถูกพรากไปนานแล้ว
หากฉันเปลี่ยนไป ฉันหวังว่าฉันจะไม่มีทางรู้นะ

I still press your letters to my lips
And cherish them in parts of me that savor every kiss
I couldn’t face a life without your light
But all of that was ripped apart…
when you refused to fight

ฉันยังคงเอาจดหมายของเธอกดไว้กับริมฝีปากฉัน
แล้วก็ชื่นชมพวกมันในส่วนหนึ่งของฉันที่ปรุงแต่งรสชาติให้กับทุกๆจูบนั้น
ฉันทนใช้ชีวิตที่ไม่มีแสงสว่างจากเธอไม่ได้
แต่ทุกๆอย่างถูกทำลายไปหมดสิ้น
ตอนที่เธอปฏิเสธที่จะสู้ต่อไป

So save your breath, I will not hear.
I think I made it very clear.
You couldn’t hate enough to love.
Is that supposed to be enough?
I only wish you weren’t my friend.
Then I could hurt you in the end.
I never claimed to be a saint…
My own was banished long ago
It took the death of hope to let you go

เก็บลมหายใจเธอเอาไว้เถอะ ฉันไม่ฟังอะไรทั้งนั้น
ฉันว่าฉันพูดจาชัดเจนแล้วนะ
เธอไม่สามารถเกลียดได้มากพอที่จะรักหรอก
มันควรจะพอรึไง?
ฉันได้แต่หวังว่าเธอจะไม่เคยเป็นเพื่อนฉัน
แล้วฉันจะได้ทำร้ายเธอจนถึงจุดจบ
ฉันไม่เคยบอกว่าตัวเองเป็นคนดีอยู่แล้ว
ตัวตนของฉันมันถูกทำลายไปนานแล้ว
ต้องใช้ความหวังที่ตายไปแล้ว เพื่อลืมเธอไป

So break yourself against my stones
And spit your pity in my soul
You never needed any help
You sold me out to save yourself
And I won’t listen to your shame
You ran away – you’re all the same
Angels lie to keep control…
My love was punished long ago
If you still care, don’t ever let me know
If you still care, don’t ever let me know…

ทำลายตัวเธอเองด้วยหินของฉันซะ
แล้วพ่นความสงสารของเธอเข้ามาในจิตวิญญาณของฉัน
เธอไม่เคยต้องการความช่วยเหลือจากฉันเลย
เธอขายฉันหมดเพื่อช่วยตัวเธอเอง
และฉันจะไม่ฟังความน่าอายของเธออีก
เธอหนีไป พวกเธอทุกคนก็เหมือนๆกันหมด
นางฟ้าต่างโกหกเพื่อควบคุมเราไว้ให้ได้ตลอด
ความรักของฉันมันถูกลงโทษมานานแสนนานแล้ว
หากเธอยังแคร์อยู่ อย่าให้ฉันรู้อีกเลย
หากเธอยังแคร์อยู่ อย่าให้ฉันรู้อีกเลย