Lana Del Rey – Dark But Just A Game

“It’s dark, but just a game”
That’s what he would say to me
The faces aren’t the same, but their stories all end tragically
(Sweet or whatever, baby)
And that’s the price of fame
A tale as old as time you’d be (Sweet or whatever, baby)
A pretty little fool to think exceptions to the rule
Just walk around like you and me, this way
But life is sweet or whatever, baby
You gotta take them for what they got
And while the whole world is crazy
We’re getting high in the parking lot

“มันมืดมนนะ แต่มันก็เป็นแค่เกมแหละ”
นั่นคือสิ่งที่เขาน่าจะพูดกับฉัน
หน้าตามันไม่เหมือนเดิมก็จริง แต่เรื่องราวของพวกเขามันจบลงอย่างน่าสลดทุกคน
(ไม่ว่าจะหวานซึ้งหรือยังไงก็ตาม ที่รัก)
และนั่นคือราคาของการเป็นคนมีชื่อเสียงแหละนะ
เรื่องเล่าที่เล่าขานมานานแสนนาน จนเธอคิดว่าเธอน่ะ (ไม่ว่าจะหวานซึ้งหรือยังไงก็ตาม ที่รัก)
เป็นคนโง่ที่คิดว่าเธอจะเป็นข้อยกเว้นจากกฏเกณฑ์นั้น
แค่เดินไปรอบ ๆ เหมือนเธอกับฉัน แบบนี้แหละ
แต่ชีวิตมันจะหวานซึ้งหรือยังไงก็ตาม ที่รัก
เราก็ต้องใช้ชีวิตนั้นอย่างที่เป็นแหละ
และในขณะที่โลกนี้มันบ้าคลั่งไปหมด
เราก็กำลังเมากันอยู่ในลานจอดรถ

We keep changing all the time
The best ones lost their minds
So I’m not gonna change
I’ll stay the same
No rose left on the vines
Don’t even want what’s mine
Much less the fame
It’s dark, but just a game
It’s dark, but just a game

เราน่ะเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลาแหละ
คนดี ๆ ก็เสียสติไป
ดังนั้นฉันจะไม่เปลี่ยนไปนะ
ฉันจะเป็นเหมือนเดิม
ไม่มีกุหลาบเหลือแล้วบนเถาวัลย์นั้น
ไม่ต้องการแม้สิ่งที่เป็นของฉันเลยด้วยซ้ำ
หรือแม้แต่ชื่อเสียงก็ตาม
มันมืดมนนะ แต่มันก็เป็นแค่เกมแหละ
มันมืดมนนะ แต่มันก็เป็นแค่เกมแหละ

It’s dark, but just a game
So play it like a symphony
You know our love’s the same, they’ll both go down in infamy
I was a pretty little thing and God, I loved to sing
But nothing came from either one but pain (But fuck it)
Life is sweet or whatever, baby
Don’t ever think it’s not
While the whole world is crazy
We’re making out in the parking lot

มันมืดมนนะ แต่มันก็เป็นแค่เกมแหละ
ดังนั้นก็เล่นกับชีวิตนี้เหมือนบทเพลงซิมโฟนี่
รู้ใช่มั้ยความรักของเรามันคงเดิมแหละ มันจะจบลงด้วยความฉาวโฉ่ยังไงล่ะ
ฉันน่ะเป็นสิ่งที่น่ารักนะ และให้ตายสิ ฉันรักที่จะร้องเพลงจริง ๆ
แต่ไม่ว่ายังไงมันก็จะมีแต่ความเจ็บปวดที่ตามมาอยู่ดี (แต่ช่างแม่งเหอะ)
ชีวิตยังไงมันก็แสนหวาน หรืออะไรก็ตามแหละที่รัก
อย่าคิดว่ามันไม่หวานเลย
และในขณะที่โลกนี้มันบ้าคลั่งไปหมด
เราก็กำลังเมากันอยู่ในลานจอดรถ

We keep changing all the time
The best ones lost their minds
So I’m not gonna change
I’ll stay the same
No rose left on the vines
Don’t even want what’s mine
Much less the fame
It’s dark, but just a game
We keep changing all the time
The best ones lost their minds
So I’m not gonna change
I’ll stay the same
No rose left on the vines
Don’t even want what’s mine
Much less the fame
It’s dark, but just a game
It’s dark, but just a game
It’s dark, but just—

เราน่ะเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลาแหละ 
คนดี ๆ ก็เสียสติไป 
ดังนั้นฉันจะไม่เปลี่ยนไปนะ 
ฉันจะเป็นเหมือนเดิม
ไม่มีกุหลาบเหลือแล้วบนเถาวัลย์นั้น
ไม่ต้องการแม้สิ่งที่เป็นของฉันเลยด้วยซ้ำ
หรือแม้แต่ชื่อเสียงก็ตาม
มันมืดมนนะ แต่มันก็เป็นแค่เกมแหละ
เราน่ะเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลาแหละ
คนดี ๆ ก็เสียสติไป
ดังนั้นฉันจะไม่เปลี่ยนไปนะ
ฉันจะเป็นเหมือนเดิม
ไม่มีกุหลาบเหลือแล้วบนเถาวัลย์นั้น
ไม่ต้องการแม้สิ่งที่เป็นของฉันเลยด้วยซ้ำ
หรือแม้แต่ชื่อเสียงก็ตาม
มันมืดมนนะ แต่มันก็เป็นแค่เกมแหละ
มันมืดมนนะ แต่มันก็เป็นแค่เกมแหละ