Avenged Sevenfold – The Stage

So I arrived, naked and cold
A welcomed change from the abeyance of a ghost town catacomb
No need for counsel, I appreciate the time I’m not alone
(Why don’t you get my lawyer on the phone?)

ฉันได้มาถึงแล้ว อย่างเปลือยเปล่า และหนาวเหน็บ
การเปลี่ยนแปลงที่ถูกต้อนรับ จากการพักชั่วคราวของสุสานเมืองผี
ไม่จำเป็นต้องปรึกษากันหรอก ฉันซาบซึ้งในช่วงเวลาที่ฉันไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวนะ
(ทำไมไม่โทรหาทนายฉันล่ะ?)

There were days these child eyes
Would overlook the ugliness and fantasize
I found my heart for the first time and I awakened in me
I left myself to navigate… and oh I felt control
(It seems these sheep have quite an appetite)

เคยมีวันเวลาที่ดวงดาเด็กน้อยคู่นี้
มันมองข้ามความโสมมนี้ และจินตนาการ
ฉันได้พบหัวใจของฉันเป็นครั้งแรก และฉันก็ตื่นขึ้นมาในตัวฉัน
ฉันทิ้งตัวเองไป เพื่อออกสำรวจ และฉันก็รู้สึกได้ถึงการควบคุม
(ดูเหมือนเจ้าแกะพวกนี้จะอยากอาหารนะ)

Who is the crowd that peers through the cage,
As we perform here upon the stage?

ใครคือฝูงชน ที่เฝ้ามองผ่านกรงมาน่ะ
ระหว่างที่เราแสดงอยู่บนเวทีนี้?

As the boy became a man
In came a calm sophistication I can hardly understand
So lost in ego, didn’t notice when the time had slipped away
(Yeah, everybody’s got a sob story)

เมื่อเด็กน้อยเติบใหญ่
และมันก็ตามมาด้วยความเป็นผู้ใหญ่อันแสนสุขุมที่ฉันแทบไม่เข้าใจ
หลงอยู่ในวงวันแห่งอัตตา ไม่เคยรู้เลยว่าวันเวลาได้ผ่านเลยไป
(ทุกๆคนต่างมีเรื่องเศร้าทั้งนั้น)

Jesus Christ was born to die
Leave it to man to levitate his own to idolize
We’re simply sociopaths with no communication baby
I see your angle but we differ from our points of view
(So tell me, what’s your cross to bear?)

พระเยซูคริสต์เกิดมาเพื่อตาย
และปล่อยให้ผู้คนยกระดับตัวของท่านเป็นเครื่องบูชา
เราต่างก็เป็นแค่คนโรคจิต ที่ไร้ซึ่งการติดต่อกัน
ฉันเห็นมุมของเธอนะ แต่มุมของเรามันต่างกัน
(บอกฉันสิ เธอต้องแบกรับอะไรหรอ?)

Who is the crowd that peers through the cage,
As we perform here upon the stage?
Tell me a lie in a beautiful way
I believe in answers, just not today

ใครคือฝูงชน ที่เฝ้ามองผ่านกรงมาน่ะ
ระหว่างที่เราแสดงอยู่บนเวทีนี้?
เล่าคำโกหกในแบบที่งดงามให้ฟังหน่อยสิ
ฉันเชื่อในคำตอบนะ แต่ไม่ใช่วันนี้

Hope my wheels don’t abandon me now,
Seeing that I’m out here alone
I’m running out of fight
And the wind speaks a comforting voice,
Guiding me to her arms
Mother, I’m alright

หวังว่ากงล้อแห่งโชคชะตาของฉันจะยังไม่ทิ้งฉันไปนะ
เมื่อได้เห็นว่าฉันอยู่ที่ตรงนี้คนเดียว
ฉันหมดทางสู้แล้ว
และสายลมก็ได้เอ่ยเสียงปลอบประโลมออกมา
นำพาฉันเข้าสู่อ้อมกอดของเธอ
แม่ครับ ผมไม่เป็นไร

It took the birth of sin to snake-rattle the mind
Before a blow to the head by the gavel of time
To wake up
Won’t you wake up?
When did the walking apes decide that nuclear war
Was the only solution for them keeping the score?
Just wake up
Can’t you wake up?
(You do know this is just a simulation, don’t you?)

การกำเนิดของบาป มีเพื่อทำให้ความคิดตื่นตัว
ก่อนที่จะเป่าหัว ด้วยค้อนแห่งเวลา
เพื่อที่จะตื่นขึ้นมา
เธอจะตื่นขึ้นมามั้ย?
เมื่อไหร่กันนะ ที่พวกลิงเดินได้นั่น ใช้การทำสงครามนิวเคลียร์
เพื่อเป็นทางออกเดียวในการทำคะแนนเสียงให้ตัวเอง?
ตื่นได้แล้ว
ตื่นไม่ได้รึไง?
(เธอรู้ว่านี่มันเป็นแค่แบบจำลองใช่มั้ยล่ะ?)

Who is the crowd that peers through the cage,
As we perform here upon the stage?
Tell me a lie in a beautiful way
I believe in answers, just not today

ใครคือฝูงชน ที่เฝ้ามองผ่านกรงมาน่ะ
ระหว่างที่เราแสดงอยู่บนเวทีนี้?
เล่าคำโกหกในแบบที่งดงามให้ฟังหน่อยสิ
ฉันเชื่อในคำตอบนะ แต่ไม่ใช่วันนี้