Hannah Montana – Every Part Of Me

I feel like I’m a million miles away
From myself, more and more these days
I’ve been down so many open roads
But they never lead me home
And now I just don’t know
Who I really am, how it’s gonna be
Is there something that I can’t see
I wanna understand

ฉันรู้สึกเหมือนฉันอยู่ห่างไกลเป็นล้านๆไมล์
จากตัวเอง ไกลยิ่งขึ้นไปทุกวันๆ
ฉันเดินทางไปบนถนนมากมายหลายสาย
แต่พวกมันไม่เคยพาฉันกลับบ้านได้เลย
และตอนนี้ฉันก็ไม่รู้อีกแล้ว
ว่าตัวฉันเป็นใคร มันจะเป็นยังไงต่อไป
มีบางอย่างที่ฉันมองไม่เห็นรึเปล่า
ฉันอยากจะเข้าใจเหลือเกิน

Maybe I will never be who I was before
Maybe I don’t even know her anymore
Or maybe who I am today
Ain’t so far from yesterday
Can I find a way to be
Every part of me

บางทีฉันอาจจะไม่มีทางกลับไปเป็นคนที่ฉันเคยเป็นได้อีกเลย
บางทีฉันอาจจะไม่รู้จักเธออีกแล้ว
หรือบางทีตัวตนของฉันในวันนี้
อาจจะไม่ได้แตกต่างจากในวันวานมากนัก
ฉันจะหาทางกลับไปเป็น
ทุกๆเศษเสี้ยวในตัวฉันได้มั้ยนะ

So I’ll try, try to slow things down
And find myself, get my feet back on the ground
It’ll take time but I know I’ll be alright
Cause nothing much has changed on the inside
It’s hard to figure out how it’s gonna be
Cause I don’t really know now
I wanna understand

ฉันจะพยายามทำอะไรๆให้ช้าลง
และตามหาตัวเอง กลับลงมาสู่พื้นดินบ้าง
มันจะต้องใช้เวลาสักหน่อย แต่ฉันรู้ว่ามันจะต้องดีขึ้น
เพราะในใจฉันมันไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมากนักหรอก
มันยากที่จะรู้นะว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น
เพราะฉันไม่รู้เลยจริงๆ
ฉันอยากจะเข้าใจนะ

Maybe I will never be who I was before
Maybe I don’t even know her anymore
Or maybe who I am today
Ain’t so far from yesterday
Can I find a way to be
Every part of me, yeah

บางทีฉันอาจจะไม่มีทางกลับไปเป็นคนที่ฉันเคยเป็นได้อีกเลย
บางทีฉันอาจจะไม่รู้จักเธออีกแล้ว
หรือบางทีตัวตนของฉันในวันนี้
อาจจะไม่ได้แตกต่างจากในวันวานมากนัก
ฉันจะหาทางกลับไปเป็น
ทุกๆเศษเสี้ยวในตัวฉันได้มั้ยนะ

I don’t wanna wait too long
To find out where I’m meant to belong
I’ve always wanted to be where I am today
But I never thought I’d feel this way

ฉันไม่อยากจะรอนานกว่านี้อีกแล้ว
ที่จะได้รู้ว่าฉันคู่ควรกับที่ใด
ฉันอยากจะอยู่ในที่ที่ฉันอยู่วันนี้มาตลอด
แต่ไม่เคยคิดเลยว่าฉันจะรู้สึกแบบนี้

Maybe I will never be who I was before
Maybe I don’t even know her anymore
Or maybe who I am today
Ain’t so far from yesterday
Can I find a way to be
Every part of me, every part of me

บางทีฉันอาจจะไม่มีทางกลับไปเป็นคนที่ฉันเคยเป็นได้อีกเลย
บางทีฉันอาจจะไม่รู้จักเธออีกแล้ว
หรือบางทีตัวตนของฉันในวันนี้
อาจจะไม่ได้แตกต่างจากในวันวานมากนัก
ฉันจะหาทางกลับไปเป็น
ทุกๆเศษเสี้ยวในตัวฉันได้มั้ยนะ