NoisyCell – Innocence (Barakamon Ending Theme)

“It is five o’clock”
An evening-glow tells me
A treasure of our memories
It’s become empty somehow

“ห้าโมงเย็นแล้วนะ”
แสงตะวันยามเย็นมันบอกฉัน
สมบัติล้ำค่าแห่งความทรงจำของเรา
มันว่างเปล่าไปด้วยเหตุผลใดๆตาม

You held out a small hand
Smiling like to you it was so natural
It may have no meaning
But it is something I cannot do

เธอยื่นมือเล็กๆข้างนั้นออกมา
ยิ้มแบบที่เหมือนว่าสำหรับเธอนั้นมันเป็นไปอย่างธรรมชาติจริงๆ
มันอาจจะไม่มีความหมายอะไร
แต่มันเป็นอะไรที่แม้แต่ฉันก็ทำไม่ได้หรอก

You touch my hand without thinking
But it was nice for me

เธอสัมผัสมือฉันโดยไม่ได้คิดอะไร
แต่สำหรับฉัน มันรู้สึกดีมากมายเลยนะ

All the time we believed
That the world’s in our hand
We were wrong, maybe it wasn’t
I just wanna hope so when I’m holding your hand

ตลอดช่วงเวลาที่เราเชื่อว่า
โลกนี้่มันอยู่ในกำมือเรา
เราคิดผิดไป บางทีมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างนั้น
แต่ฉันแค่อยากจะหวังให้มันเป็น ในยามที่ฉันกุมมือเธอเอาไว้

“Would you hold my hand?”
Could I ever said that?
I can’t remember
Why is it unclear?
I guess I’m just not who I used to be

“ช่วยจับมือฉันเอาไว้ได้มั้ย?”
ฉันเคยพูดแบบนั้นรึเปล่านะ?
ฉันจำไม่ได้เลย
ทำไมมันถึงยังไม่ชัดเจนอยู่ล่ะ?
ฉันคิดว่าฉันไม่เป็นตัวของตัวเองอย่างที่เคยเป็นเลย

At times I cried and cried,
and at times I smiled

บางช่วงเวลาฉันก็ร้องไห้มากมายเหลือเกิน
และบางเวลาฉันก็ยิ้มออกมาได้

All the time we could not believe
That the world’s in our hands
We were wrong, in fact it was
’cause you’re holding my hand now

ตลอดช่วงเวลาที่เราไม่เชื่อ
ว่าโลกนี้นั้นอยู่ในมือของเรา
เราคิดผิดไป จริงๆแล้วมันอยู่ในมือเราเองนี่แหละ
เพราะเธอกำลังจับมือฉันเอาไว้

We’ve always been part of the world
And the world has never changed
How about you? How about me?
We just know that we have changed

เราทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของโลกใบนี้มาเสมอ
และโลกใบนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป
แล้วเธอล่ะ? แล้วฉันล่ะ?
เราแค่รู้ว่าเราได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วไงล่ะ

All the time we believed
That the world’s in our hand
We were wrong, maybe it wasn’t
’cause you’re holding my hand now

ตลอดช่วงเวลาที่เราเชื่อว่า
โลกนี้่มันอยู่ในกำมือเรา
เราคิดผิดไป บางทีมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างนั้น
เพราะเธอกำลังกุมมือฉันอยู่

We’ve always been part of the world
And the world has never changed
How about you? How about me?
We just know that we have changed

เราทั้งสองเป็นส่วนหนึ่งของโลกใบนี้มาเสมอ
และโลกใบนี้ก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป
แล้วเธอล่ะ? แล้วฉันล่ะ?
เราแค่รู้ว่าเราได้เปลี่ยนแปลงไปแล้วไงล่ะ

At every moment
Everywhere
I can believe, I can believe
With I’m holding your warm hand
Your warm hand…

ในทุกๆช่วงเวลา
ทุกหนแห่ง
ฉันจะเชื่อ ฉันมีความเชื่อ
ด้วยมืออันแสนอบอุ่นที่ฉันกุมเอาไว้นี้
มืออันแสนอบอุ่นของเธอ

At times I cried and cried,
and at times I smiled

บางช่วงเวลาฉันก็ร้องไห้มากมายเหลือเกิน
และบางเวลาฉันก็ยิ้มออกมาได้