2Pac – Changes

I see no changes, wake up in the morning and I ask myself:
“Is life worth living? Should I blast myself?”
I’m tired of being poor and, even worse, I’m black
My stomach hurts so I’m looking for a purse to snatch
Cops give a damn about a negro
Pull the trigger, kill a nigga, he’s a hero
“Give the crack to the kids: who the hell cares?
One less hungry mouth on the welfare!”
First ship ’em dope and let ’em deal to brothers
Give ’em guns, step back, watch ’em kill each other
“It’s time to fight back”, that’s what Huey said
2 shots in the dark, now Huey’s dead
I got love for my brother
But we can never go nowhere unless we share with each other
We gotta start making changes
Learn to see me as a brother instead of 2 distant strangers
And that’s how it’s supposed to be
How can the Devil take a brother if he’s close to me?
I’d love to go back to when we played as kids
But things change… and that’s the way it is

ฉันไม่เห็นอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย ตื่นขึ้นมาในตอนเช้า และก็ถามตัวเอง
“ชีวิตนี้มันน่าอยู่ตรงไหน? ฉันควรจะระเบิดตัวเองไปเลยมั้ย?”
ฉันเบื่อกับการเป็นคนจน และที่แย่กว่านั้น เป็นคนดำ
ท้องฉันปวดไปหมด จึงต้องไปวิ่งฉกกระเป๋า
แล้วพวกตำรวจก็เพ่งเล็งที่คนดำเหลือเกิน
ยิงแม่งเลย แล้วพวกเขาก็ได้เป็นฮีโร่ซะงั้น
“ยื่นโคเคนให้เด็กๆ ใครแคร์ล่ะ?
ก็แค่ลดคนที่กินเงินสังคมสงเคราะห์ไปอีกคน”
ขั้นแรกก็ส่งให้พวกมันเสพ แล้วก็ใช้มันไปขายคนอื่นๆ
ให้ปืนพวกมันไป ทีนี้ก็ถอย แล้วดูพวกมันฆ่ากันเอง
“ถึงเวลาต้องโต้กลับแล้ว” นั่นคือสิ่งที่ Huey พูด
กระสุนสองนัดในความมืด แล้ว Huey ก็ตายแล้ว
ฉันรักพี่น้องของฉันนะ
แต่เราจะไม่มีวันไปไหนรอด จนกว่าเราจะแบ่งปันให้กันและกัน
เราต้องเริ่มเปลี่ยนแปลงได้แล้ว
เรียนรู้ที่จะมองว่าฉันเป็นพี่น้อง แทนที่จะเป็นคนแปลกหน้า
และนั่นคือสิ่งที่ควรจะเกิดขึ้น
ปีศาจร้ายมันพรากพี่น้องของฉันไปได้ยังไง หากเขาใกล้ชิดกับฉัน?
ฉันอยากจะย้อนเวลากลับไปตอนที่เราเป็นเด็กๆ
แต่อะไรๆก็เปลี่ยนแปลงไป และนั่นคือสิ่งที่มันเป็นนี่แหละ

That’s just the way it is
Things’ll never be the same
That’s just the way it is
Aww yeah

นี่แหละคือสิ่งที่มันเป็น
อะไรๆจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
นี่แหละคือสิ่งที่มันเป็น

I see no changes, all I see is racist faces
Misplaced hate makes disgrace to races
We under, I wonder what it takes to make this
One better place, let’s erase the wasted
Take the evil out the people, they’ll be acting right
Cause both Black and White are smoking crack tonight
And the only time we chill is when we kill each other
It takes skill to be real, time to heal each other
And although it seems heaven-sent
We ain’t ready to see a Black President
It ain’t a secret, don’t conceal the fact:
The penitentiary’s packed, and it’s filled with blacks
But some things will never change
Try to show another way but you staying in the dope game
Now tell me, what’s a mother to do?
Being real don’t appeal to the brother in you
You gotta operate the easy way
“I made a G today” but you made it in a sleazy way
Selling crack to the kids, “I gotta get paid!”
Well hey, but that’s the way it is

ฉันไม่เป็นอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย ก็เห็นแต่พวกเหยียดชนชาติ เหยียดผิวเหมือนเดิม
ความเกลียดชังที่อยู่ผิดที่ผิดทาง สร้างความเสื่อมเสียให้แก่ชาติพันธุ์
เราที่อยู่ภายใต้กฏเกณฑืเหล่านี้ ฉันสงสัยว่าจะต้องทำยังไง
ถึงจะทำให้ทีแห่งนี้ดีขึ้นได้ มาลบเอาสิ่งที่ไม่สำคัญออกไปกันเถอะ
เอาความชั่วร้ายออกไปจากผู้คน พวกเขาจะได้ทำตัวให้ถูกต้อง
เพราะทั้งคนขาวคนดำก็เสพกัญชากันทั้งคืน
และช่วงเวลาที่เราได้สนุกด้วยกัน คือเวลาที่เราฆ่ากัน
มันต้องใช้ทักษะเพื่อให้ได้เป็นคนที่เก่งจริงๆ และเวลาเพื่อเยียวยากันและกัน
และถึงแม้มันอาจจะดูเหมือนถูกส่งลงมาจากฟากฟ้า
เราก็ยังไม่พร้อมจะเห็นประธาณาธิบดีผิวดำหรอก
มันไม่ใช่ความลับ อย่าปกปิดความจริงเลย
สถานดัดสันดานนี่แน่นขนัด และก็เต็มไปด้วยคนดำ
แต่บางสิ่งจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไป
พยายามจะแสดงหนทางอื่น แต่เธอก็ยังคงอยู่ในเกมนี้
บอกฉันทีสิ คนเป็นแม่ต้องทำยังไง?
ความจริงใจ ไม่ได้ดึงดูดความเป็นพี่น้องในตัวเธอได้เลยใช่มั้ย
เธอจะต้องทำอะไรให้มันง่ายขึ้นนะ
“ฉันทำเงินได้วันนี้” แต่เธอกลับทำในแบบที่แย่ๆ
ขายโคเคนให้เด็กๆ “ฉันต้องได้เงิน!”
แต่เฮ้ นี่แหละคือสิ่งที่กำลังเป็นอยู่

That’s just the way it is
Things’ll never be the same
That’s just the way it is
Aww yeah

นี่แหละคือสิ่งที่มันเป็น
อะไรๆจะไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว
นี่แหละคือสิ่งที่มันเป็น

We gotta make a change
It’s time for us as a people to start making some changes
Let’s change the way we eat, let’s change the way we live
And let’s change the way we treat each other
You see the old way wasn’t working so it’s on us to do
What we gotta do to survive

เราจะต้องสร้างการเปลี่ยนแปลง
ถึงเวลาที่พวกเรา ในฐานะมนุษย์จะต้องทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นแล้ว
มาเปลี่ยนแปลงวิถีการกินของเรา เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของเรา
และเปลี่ยนวิธีการที่เราปฏิบัติกับผู้อื่น
วิธีเก่าๆมันแย่นะ เพราะงั้นมันคือหน้าที่ของเราที่ต้องทำ
ในสิ่งที่เราต้องทำเพื่อให้มีชีวิตรอดต่อไป

And still I see no changes, can’t a brother get a little peace
It’s war on the streets and a war in the Middle East
Instead of war on poverty
They got a war on drugs so the police can bother me
And I ain’t never did a crime I ain’t have to do
But now I’m back with the facts giving it back to you
Don’t let ’em jack you up, back you up
Crack you up and pimp-smack you up
You gotta learn to hold your own
They get jealous when they see you with your mobile phone
But tell the cops they “can’t touch this”
I don’t trust this, when they try to rush I bust this
That’s the sound of my tool
You say it ain’t cool, my mama didn’t raise no fool
And as long as I stay black, I gotta stay strapped
And I never get to lay back
Cause I always got to worry ’bout the payback
Some buck that I roughed up way back
Coming back after all these years
“Rat-a-tat-tat-tat-tat!” That’s the way it is

และฉันก็ยังไม่เห็นการเปลี่ยนแปลงอะไรเลย อย่างน้อยก็ขอความสงบสุขสักนิดไม่ได้หรอ
มีทั้งสงครามบนท้องถนน และสงครามในตะวันออกกลาง
แทนที่จะเป็นสงครามความยากจน
แต่กลับเป็นสงครามยาเสพติด ตำรวจจะได้สนใจ
และฉันก็ไม่เคยก่ออาชญากรรมอะไรทั้งนั้น ไม่จำเป็นต้องทำด้วย
แต่ตอนนี้ฉันกลับมาพร้อมกับความจริง และหยิบยื่นมันให้เธอ
อย่าปล่อยให้พวกนั้นทำร้ายเธอ หรือทำให้เธอต้องท้อถอย
ยัดยา หรือฟาดเธอ
เธอต้องเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง
พวกเขาต่างอิจฉาเมื่อเห็นเธอมีมือถือ
แต่กลับบอกพวกตำรวจว่าพวกเขา “แตะต้องไอนี่ไม่ได้นะ”
ฉันไม่เชื่อเลย เมื่อพวกเขาพยายามจะเร่งเร้า ฉันก็ปฏิเสธไปหมด
นั่นคือเสียงของเครื่องมือฉัน
เธอบอกว่ามันไม่เจ๋งเลย แต่แม่ฉันไม่ได้เลี้ยงคนโง่ให้โตมานะ
ตราบใดที่ฉันจะเป็นคนดำ ฉันก็ยังต้องพกปืนต่อไป
และไม่มีทางได้หยุดระแวงเลย
เพราะฉันต้องคอยห่วงเรื่องการแก้แค้นเสมอ
คนที่ฉันก่อเรื่องไว้ในอดีต
ฉันกลับมาแล้ว หลังจากผ่านมาหลายปี
“ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง!” มันก็ยังคงเป็นแบบนี้แหละ