Dream Theater – The Bigger Picture

Long before the colors start to bleed
I can see the painting come alive
Clever like an angel in disguise
Moving in and out of reach

นานมาแล้ว ก่อนที่สีสันจะทะลักออกมา
ฉันสามารถมองเห็นรูปภาพมีชีวิตขึ้นมาได้
ฉลาดเหมือนนางฟ้าแปลงกายมา
ขยับเข้ามาทั้งใกล้และไกลเกินเอื้อม

If the candle lights this crooked path
Like a lighthouse peering through the haze
I will find the river through the rain
And I’ll reach the water’s edge

หากเปลวเทียนจะส่องสว่างให้เส้นทางที่แสนเลวร้ายนี้ได้
เหมือนดั่งประภาคารที่สาดแสงผ่านเมฆหมอก
ฉันจะตามหาแม่น้ำผ่านสายฝน
และจะไปให้ถึงริมแม่น้ำ

Shed your light on me
Be my eyes when I can’t see
Shed your light on me
Be my guide so I can see
The bigger picture

ส่องประกายแสงลงมาที่ฉัน
เป็นดวงตาให้ฉันในยามที่ฉันมองไม่เห็น
ส่องประกายแสงลงมาที่ฉัน
นำทางฉัน ให้ฉันได้เห็น
ภาพที่ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม

Like a moth burned by the fire
and driven to the flame
(Prophecies’ a blessing and a curse)
I must bare this cross alone
There’s no one else to blame

เหมือนกับแมงเม่าที่ถูกแผดเผาด้วยเปลวไฟ 
แต่ก็ยังคงถูกดึงดูดเข้าไปในกองไฟ
(คำทำนายนั้นเป็นทั้งโชคและคำสาป)
ฉันจะต้องแบกรับบาปนี้ไว้ตัวคนเดียว
โทษใครไม่ได้อีกแล้วล่ะ

With each treasure found
Another shipwreck’s washed ashore
I am carried by the current
On a slow and steady course

ด้วยทุกๆสมบัติที่เราพบ
เศษซากเรืออีกลำที่ลอยมาติดเกาะ
ฉันถูกซัดไปกับกระแสน้ำ
ไปอย่างช้าๆและมั่นคง

Shed your light on me
Be my eyes when I can’t see
Shed your light on me
Be my guide so I can see
The bigger picture

ส่องประกายแสงลงมาที่ฉัน
เป็นดวงตาให้ฉันในยามที่ฉันมองไม่เห็น
ส่องประกายแสงลงมาที่ฉัน
นำทางฉัน ให้ฉันได้เห็น
ภาพที่ใหญ่ขึ้นกว่าเดิม
What if caught in a moment
I get lost and can’t find my way
What if all along i was wrong
In every turn, in every way

หากฉันติดอยู่ในช่วงเวลานั้นๆ
ฉันหลงทางไป และหาทางไม่พบเลย
ถ้าหากตลอดเวลาที่ผ่านมานั้นฉันเือกผิดไปล่ะ
ในทุกๆทางโค้ง ทุกๆทาง

Would you talk me off the ledge
Or let me take the fall
Better to try and fail
then to never try at all

ช่วยพูดให้ฉันเดินออกจากแท่นนี้ที
หรือปล่อยให้ฉันร่วงลงไปเลย
มันดีกว่านะที่ได้พยายามและล้มเหลว
ดีเสียกว่าไม่เคยพยายามอะไรเลย

You look but cannot see
Talk but never speak
You live but cannot breathe
See but don’t believe

เธอมอง แต่มองไม่เห็น
เธอคุย แต่ไม่ได้พูด
เธอมีชีวิตอยู่ แต่หายใจไม่ออก
มองเห็น แต่ไม่เชื่อ

Wounds that never heal
A heart that cannot feel
A dream that’s all too real
A stare as cold as steel

บาดแผลที่ไม่มีทางสมาน
หัวใจที่ไม่มีความรู้สึก
ความฝันที่สมจริงเกินไป
สายตาที่เยือกเย็นดั่งโลหะ

I’ve listened to the stories of resentment and disdain
I’ve looked into the empty eyes of anger, fear, and shame
I’ve taken blood from every stone
And traveled every road

ฉันได้รับฟังเรื่องราวแห่งความขุ่นเคืองและความรังเกียจ
ฉันได้มองเข้าไปดวงตาอันว่างเปล่าแห่งความโกรธแค้น ความกลัว และความอับอาย
ฉันเสียเลือดไปจากหินทุกๆก้อน
และเดินไปบนทุกๆเส้นทางแล้ว

When I see the distant lights illuminate the night
Then I will know I am home

เมื่อฉันเห็นแสงสว่างที่ส่องแสงในยามราตรีอยู่ไกลๆ
ฉันก็ได้รู้ว่าฉันถึงบ้านแล้ว