Mariah Carey – Outside

It’s hard to explain
Inherently it’s just always been strange
Neither here nor there
Always somewhat out of place everywhere
Ambiguous
Without a sense of belonging to touch
Somewhere halfway
Feeling there’s no one completely the same

มันยากนะที่จะอธิบาย
โดยเนื้อแท้แล้ว มันแปลกประหลาดมาเสมอ
ไม่อยู่ตรงนี้ หรือตรงนั้น
อยู่ผิดที่ทุกที่ไป
ไม่ชัดเจน
ปราศจากความรู้สึกที่อยากจะสัมผัส
ความรู้สึกครึ่งๆกลางๆ
รู้สึกว่าไม่มีใครเหมือนกันเลย

Standing alone
Eager to just
Believe it’s good enough to be what
You really are
But in your heart
Uncertainty forever lies
And you’ll always be
Somewhere on the
Outside

ยืนอยู่ตัวคนเดียว
กระตือรือล้นที่จะ
เชื่อมั่นว่า มันก็ดีพอแล้วที่ได้เป็น
ในสิ่งที่เธอเป็นจริงๆ
แต่ในหัวใจเธอ
ความไม่มั่นคงจะคงอยู่ตลอดไป
และเธอจะอยู่
ที่ไหนซักแห่ง
ข้างนอกเสมอ

Early on, you face
The realization you don’t have a space
Where you fit in
And recognize you
Were born to exist

เธอได้พบกับ
ความเข้าใจ ว่าเธอไม่มีพื้นที่
ที่เธอสามารถปรับตัวเข้าไปได้
และรู้ตัวว่า
เธอเกิดมาเพื่อมีตัวตนอยู่เท่านั้น

Standing alone
Eager to just
Believe it’s good enough to be what
You really are
But in your heart
Uncertainty forever lies
And you’ll always be
Somewhere on the
Outside

ยืนอยู่ตัวคนเดียว
กระตือรือล้นที่จะ
เชื่อมั่นว่า มันก็ดีพอแล้วที่ได้เป็น
ในสิ่งที่เธอเป็นจริงๆ
แต่ในหัวใจเธอ
ความไม่มั่นคงจะคงอยู่ตลอดไป
และเธอจะอยู่
ที่ไหนซักแห่ง
ข้างนอกเสมอ
And it’s hard
And it’s hard
And it’s hard

และมันยากลำบากเหลือเกิน
มันทรมาณจริงๆ
มันยากเหลือเกิน

Irreversibly
Falling in between
And it’s hard
And it’s hard
To be understood
As you are
As you are
Oh, and God knows
That you’re standing on your own
Blind and unguided
Into a world divided
You’re thrown
Where you’re never quite the same
Although you try – try and try
To tell yourself
You really are
But in your heart – uncertainty forever lies
And you’ll always be
Somewhere on the outside
You’ll always be
Somewhere on the outside

เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้
อยู่ระหว่างกลาง
และมันยากเหลือเกิน
ยากจริงๆ
ที่จะถูกใครเข้าใจ
ในสิ่งที่เธอเป็น
สิ่งที่เธอเป็น
พระเจ้าท่านรู้
ว่าเธอนั้นยืนหยัดด้วยตัวเอง
ตาบอดและไม่มีใรคอยนำทาง
ในโลกที่พถูกแบ่งแยก
เธอถูกทิ้งขว้าง
ในที่ที่เธอไม่เป็นเหมือนเดิม
ถึงแม้เธอจะพยายาม พยายามแล้วก็ตาม
ที่จะบอกตัวเอง
ว่าที่เป็นอยู่น่ะพอแล้ว
แต่ในหัวใจของเธอ มีแต่ความไม่แน่นอนอยู่
และเธอจะอยู่ที่ไหนซักแห่ง
ข้างนอกเสมอ
และเธอจะอยู่ที่ไหนซักแห่ง
ข้างนอกเสมอ