B.o.B – Airplanes part II feat. Hayley Williams & Eminem

รวมเพลงแปลจาก B.o.B, Eminem, Hayley Williams

Published ตุลาคม 11, 2012 · Updated มกราคม 3, 2016

Can we pretend that airplanes in the night sky are like shooting stars?
I could really use a wish right now, wish right now, wish right now
Can we pretend that airplanes in the night sky are like shooting stars?
I could really use a wish right now, wish right now, wish right now

เราจะคิดว่าเครื่องบินนั้นในยามราตรีนั้นคือดาวตกได้มั้ยนะ?
ฉันจะได้อธิษฐานขอพร ขอพรกับดวงดาวนั้นตอนนี้เลย
เราจะคิดว่าเครื่องบินนั้นในยามราตรีนั้นคือดาวตกได้มั้ยนะ?
ฉันจะได้อธิษฐานขอพร ขอพรกับดวงดาวนั้นตอนนี้เลย

Yeah, yo, let’s pretend like it’s ’98
Like I’m eatin lunch off of Styrofoam trays
Trying to be the next rapper coming out the A
Hoping for a record deal to ignore my pain
Yeah, now let’s pretend like I’m on the stage
And when my beat drops everybody goes insane
Okay, and everybody know my name (Bob)
And everywhere I go people want to hear me sang
Oh yeah, and I just dropped my new album
On the first week I did 500 thousand
Gold in the spring, and diamond in the fall
And then a world tour just to top it all off
And let’s pretend like they call me the greatest
Selling out arenas with big ass stages
And everybody loved me and no one ever hated
Let’s try to use imagination

เฮ้ มาแสร้งทำว่าตอนนี้มันคือช่วง 1998 กัน
เหมือนตอนที่ฉันกินอาหารกลางวันจากถาดสไตโรโฟมอยู่
พยายามจะเป็นแรปเปอร์คนถัดไปที่มาจาก Atlanta
หวังว่าค่ายเพลงจะช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของฉันได้นะ
มาแสร้งทำเป็นว่าฉันกำลังขึ้นแสดงอยู่บนเวที
เมื่อเพลงของฉันเปิดขึ้นมา ทุกๆคนก็คลั่งไปเลย
โอเค และทุกๆคนก็รู้ชื่อฉัน (Bob)
และทุกๆแห่งหนที่ฉันไป ทุกๆคนก็ต้องอยากได้ยินฉันร้องเพลง
อ๋อ และฉันพึ่งออกอัลบั้มใหม่ไป
อาทิตย์แรกนี่ขายได้ไปได้ 5แสน
ได้ Gold ในฤดูใบไม้ผลิ แล้วก็ขยับเป็น Diamond ในฤดูใบไม้ร่วง
จากนั้นก็จัดทัวร์รอบโลก ทำสถิติทุกๆอย่าง
และจากนั้นก็แสร้งทำเป็นว่าพวกเขาน่ะเรียกฉันว่าคนที่เจ๋งที่สุด
ขายบัตรหมดเกลี้ยง และเวทีใหญ่ยักษ์อลังการ
ทุกๆอย่างรักฉัน และไม่มีใครเกลียด
มาพยายามใช้จินตนาการกันเถอะ

Okay, let’s pretend like this never happened
Like I never had dreams of being a rapper
Like I didn’t write raps up in all of my classes
Like I never used to run away into the blackness
Now, let’s pretend like it was all good
Like I didn’t live staring in the notebook
Like I did the things that I probably knew I should
But I ain’t have neighbors, that’s why they call it hood
Yo, now let’s pretend like I ain’t got a name
Before they ever called me B.o.B or A.K.A. Bobby Ray
I’m talking back before the mixtapes
Before the videos and the deals and the fame
Before they ever once compared me to Andre (3000)
Before I ever got on MySpace
Before they ever noticed my face
So let’s just pretend, and make wishes out of airplanes

มาแสร้งทำเป็นว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นดีกว่า
แบบที่ฉันไม่ได้มีฝันอยากเป็นแรปเปอร์
แบบที่ฉันไม่เขียนเพลงแรปในทุกๆคาบเรียนของฉัน
แบบที่ฉันไม่เคยวิ่งเข้าสู่ด้านมืด
แล้วก็มาแสร้งทำเป็นว่าทุกๆอย่างมันดีไปหมด
แบบที่ฉันไม่ได้อยู่ในโน้ตบุค
แบบที่ฉันทำในสิ่งที่ฉันควรจะทำ
แต่ฉันไม่มีเพื่อน พวกเขาถึงเรียกฉันว่านักเลง
มาแกล้งทำเป็นว่าฉันไม่มีชื่อละกัน
ก่อนที่พวกเขาจะเรียกฉันว่า B.o.B. หรือ Bobby Ray
ฉันจะพูดถึงก่อนหน้า Mixtapes พวกนั้น
ก่อนที่จะมีวิดิโอและการต้องจัดการกับความโด่งดังนี้
ก่อนที่ทุกๆคนจะเปรียบเทียบฉันกับ Andre 3000
ก่อนที่ฉันจะมี MySpace ของฉัน
ก่อนที่ทุกๆคนจะรู้จักฉัน
แค่แสร้งทำ แล้วขอพรจากเครื่องบินกันเถอะ

And it seems like yesterday, it was just a dream
But those days are gone, they’re just memories
And it seems like yesterday, it was just a dream
But those days are gone

และมันดูเหมือนว่า วันวาน เป็นเพียงแค่ความฝัน
และวันเหล่านั้นมันจากไปแล้ว เป็นแค่ความทรงจำ
และมันดูเหมือนว่า วันวาน เป็นเพียงแค่ความฝัน
และวันเหล่านั้นมันจากไปแล้ว

Let’s pretend Marshall Mathers never picked up a pen
Let’s pretend things would’ve been no different
Pretend he procrastinated, had no motivation
Pretend he just made excuses that were so paper thin
They could blow away with the wind, “Marshall you’re never gonna make it
Makes no sense to play the game, there ain’t no way that you’ll win”
Pretend he just stayed outside all day and played with his friends
Pretend he even had a friend to say was his friend
And it wasn’t time to move and schools weren’t changing again
He wasn’t socially awkward and just strange as a kid
He had a father and his mother wasn’t crazy as shit
And he never dreamed he could rip stadiums and just lazy as shit
Fuck a talent show in the gymnasium bitch
“You won’t amount to shit, quit daydreaming kid
You need to get your cranium checked
You’re thinking like an alien, it just ain’t realistic”
Now pretend they ain’t just make him angry with this shit
And there was no one he could even aim when he’s pissed at
And his alarm went off to wake him but he didn’t make it to the Rap Olympics
Slept through his plane and he missed it
He’s gon’ have a hard time explaining to Hailie and Lainey
These food stamps and this WIC shit
Cause he never risked shit, he hoped and he wished it
But it didn’t fall in his lap so he ain’t even here, he pretends that
มาแสร้งทำเป็นว่า Marshall Mathers คนนี้ไม่เคยจับปากกาขึ้นมาเขียนเพลง
แกล้งทำเป็นว่าทุกๆอย่างไม่ได้แตกต่างไปจากนี้
แสร้งทำเป็นว่าเขาคนนี้ชอบผลัดวันประกันพรุ่ง และไร้ซึ่งแรงผลักดัน
แสร้งทำเป็นว่าเขาชอบหาข้ออ้างที่ไร้ความหนักแน่น
และมันก็ปลิวไปตามลมเลย “Marshall นายไม่มีวันทำได้หรอก
ไม่มีประโยชน์ที่จะต้องเล่นเกมนี้ต่อไป นายไม่มีวันชนะหรอก”
แสร้งทำเป็นว่าเขาอยู่นอกบ้านทุกวัน ออกไปเล่นกับเพื่อนๆ
แกล้งทำเป็นว่าเขาน่ะมีเพื่อน
และมันยังไม่ถึงเวลาที่จะต้องย้ายบ้าน และไม่ได้ย้ายโรงเรียน
แล้วเขาก็ไม่ใช่คนที่เข้าสังคมไม่ได้ และไม่ใช่แค่เด็กประหลาดๆคนนึง
เขายังมีพ่อ และแม่เขาก็ไม่ได้บ้าแบบตอนนี้
และเขาก็ไม่เคยฝันว่าจะขโมยทั้งสเตเดี้ยมมาเป็นของตัวเองได้ แล้วก็ขี้เกียจสุดๆ
ไม่สนใจพวกงานแสดงพรสวรรค์ต่างๆ
“นายไม่ได้เก่งขนาดนั้นหรอก เลิกฝันกลางวันได้แล้วเด็กน้อย
ไปเช็คสมองตัวเองหน่อยเหอะ
นายคิดเหมือนเอเลี่ยนเลยนะ ไม่มีวันเป็นจริงไงล่ะ”
จากนั้นก็แสร้งทำเป็นว่าไม่ได้มีใครทำให้เขาโมโห
และก็ไม่มีใครให้เขาจัดการเมื่อเขาโมโห
และนาฬิกาปลุกก็ปลุกเขา แต่ไม่ได้ไปงาน Rap Olympics
หลับบนเครื่องบิน และพลาดไป
เขาต้องเจองานหนักแน่ๆกับการอธิบายให้ Hailie กับ Lainey ฟัง
ไอพวกสแตมป์อาหารและ WIC บ้าๆพวกนี้
เพราะเขาไม่เคยไปเสี่ยงกับอะไรเลย เขาหวัง และก็ได้แต่หวัง
แต่ก็ไม่ได้ลงมือทำเอง ก็เลยไปไม่ถึงซักที เขาได้แต่แสร้งทำ