Keyakizaka46 – 世界には愛しかない (Sekai ni wa Ai Shika Nai)

歩道橋を駆け上がると 夏の青い空がすぐそこにあった
絶対届かないってわかっているはずなのに 僕はつま先で立って 思い切り手を伸ばした

Hodoukyou wo kakeagaru to natsu no aoi sora ga sugu soko ni atta
Zettai todokanai tte wakatteiru hazu na no ni boku wa tsumasaki de tatte omoikiri te wo nobashita

เมื่อฉันวิ่งขึ้นไปบนสะพานลอย ก็ได้พบกับท้องฟ้าฤดูร้อนสีครามในทันที
ถึงจะรู้อยู่แก่ใจว่ายังไงก็เอื้อมไปไม่ถึง ฉันก็ยังยืนเขย่งปลายเท้าแล้วเอื้อมมือออกไปอย่างสุดแรง

ただじっと眺め続けるなんて できやしない
この胸に溢れる君への想いが もどかしい

Tada jitto nagametsudzukeru nante dekiyashinai
Kono mune ni afureru kimi e no omoi ga modokashii

แต่แค่ให้เฝ้ามองดูอยู่เฉยๆเนี่ย ฉันทำไม่ได้หรอก
ความรู้สึกที่พุ่งพล่านไปหาเธอในใจฉันมันน่าอึดอัดจริงๆ

真っ白な入道雲が もくもくと近づいて どこかでセミたちが 一斉に鳴いた
太陽が一瞬 怯んだ気がした
複雑に見えるこの世界は 単純な感情で動いている

Masshiro na nyuudougumo ga mokumoku to chikadzuite dokoka de semi-tachi ga issei ni naita
Taiyou ga isshun hirunda ki ga shita
Fukuzatsu ni mieru kono sekai wa tanjun na kanjou de ugoiteiru

เมฆปกคลุมสีขาวโพลน มันค่อยๆเคลื่อนตัวเข้ามาใกล้ๆ และเหล่าจั๊กจั่นก็ส่งเสียงรำไรพร้อมๆกัน
ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าดวงตะวันมันลับขอบฟ้าไปชั่วครู่หนึ่ง
โลกใบนี้ที่มันดูเหมือนจะซับซ้อน กลับขับเคลื่อนไปด้วยเพียงอารมณ์ง่ายๆเท่านั้นเอง

最初に秘密を持ったのは いつだろう？
大人はみんな嘘が多過ぎて 忘れてる
通り抜ける風は 僕に語りかける
もう少ししたら 夕立が来る

Saisho ni himitsu wo motta no wa itsu darou?
Otona wa minna uso ga oosugite wasureteru
Toorinukeru kaze wa boku ni katarikakeru
Mou sukoshi shitara yuudachi ga kuru

ครั้งแรกที่มีความลับนี่มันคือเมื่อไหร่กันนะ?
พวกผู้ใหญ่หลายๆคนน่ะโกหกเยอะเกินไปจนลืมไปหมด
สายลมที่พัดผ่าน มันพูดคุยกับฉัน
อีกสักพักหนึ่ง ฝนยามเย็นก็จะมาเยือนแล้วนะ

世界には愛しかない（信じるのはそれだけだ）
今すぐ僕は 君を探しに行こう
誰に反対されても（僕の勇気は変えられない）
それが（それが）僕の（僕の）
アイデンティティー

Sekai ni wa ai shika nai (shinjiru no ha sore dake da)
Ima sugu boku wa kimi wo sagashi ni ikou
Dare ni hantai saretemo (boku no yuuki wa kaerarenai)
Sore ga (sore ga) boku no (boku no)
Aidentiti-

โลกใบนี้มีแต่ความรักเท่านั้นแหละ (ที่ฉันเชื่อก็มีเพียงเท่านี้)
ฉันจะรีบไปตามหาเธอทันทีเลยนะ
ไม่ว่าใครจะไม่เห็นด้วยยังไง (ความกล้าหาญของฉันก็ไม่เปลี่ยนแปลงไปหรอก)
นั่นแหละ (นั่นแหละ) คือตัวตน (คือตัวตน)
ของฉันเอง

空はまだ明るいのに 突然雨が降ってきた
僕はずぶ濡れになりながら 町を走った
夕立も 予測できない未来も 嫌いじゃない

Sora wa mada akarui noni totuzen ame ga futte kita
Boku wa zubunure ni narinagara machi wo hashitta
Yuudachi mo yosoku dekinai mirai mo kirai ja nai

ท้องฟ้ายังสว่างอยู่แท้ๆ แต่อยู่ดีๆฝนก็กลับตกลงมา
ฉันวิ่งผ่านเมืองนี้ไป ในขณะที่ตัวเปียกโชก
ทั้งฝนยามเย็น และอนาคตที่คาดเดาไม่ได้ ฉันก็ไม่ได้เกลียดมันนักหรอกนะ

最後に大人に逆らったのは いつだろう
諦めること強要されたあの日 だったか？
アスファルトの上で 雨が口答えしてる
傘が無くたって 走りたい日もある

Saigo ni otona ni sakaratta no wa itsu darou
Akirameru koto kyouyou sareta ano hi datta ka?
Asufaruto no ue de ame ga kuchigotae shiteru
Kasa ga naku tatte hashiritai hi mo aru

ครั้งล่าสุดที่ฉันต่อต้านพวกผู้ใหญ่นี่มันเมื่อไหร่กันนะ
ใช่วันที่เราถูกบังคับให้ยอมแพ้รึเปล่านะ?
สายฝนมันส่งเสียงกลับมาบนถนนยางมะตอย
วันที่ฉันอยากจะวิ่งไป โดยไม่ถือร่มเลยก็มีเหมือนกันนะ

未来には愛しかない（空はやがて晴れるんだ）
悲しみなんて そのときの 空模様
涙に色があったら（人はもっと優しくなる）
それが（それが）僕の（僕の）
リアリティー

Mirai ni wa ai shika nai (sora wa yagate hareru n da)
Kanashimi nanate sono toki no soramoyou
Namida ni iro ga attara (hito wa motto yasashiku naru)
Sore ga (sore ga) boku no (boku no)
Riariti-

อนาคตนั้นมีแต่ความรักเท่านั้น (อีกไม่นานท้องฟ้าก็จะสดใส)
ความโศกเศร้าทั้งหลาย มันก็เป็นแค่ลวดลายบนท้องฟ้าในตอนนั้นเท่านั้นแหละ
หากวันใดน้ำตาเรามีสีสันแล้วล่ะ (ผู้คนก็คงจะอ่อนโยนกันมากขึ้นแน่ๆ)
นั่นแหละ (นั่นแหละ) คือความเป็นจริง (คือความเป็นจริง)
ของฉัน

君に会った瞬間 何か取り戻したように
僕らの上空に 虹がかかった

Kimi ni atta shunkan nanika torimodoshita you ni
Bokura no joukuu ni niji ga kakatta

ชั่วขณะที่ฉันได้พบเจอกับเธอ ก็เหมือนฉันได้บางสิ่งบางอย่างกลับคืนมา
ท้องฟ้าเหนือหัวของพวกเรา มีสายรุ้งประดับอยู่นะ

世界には愛しかない（信じるのはそれだけだ）
今すぐ僕は 君を探しに行こう
誰に反対されても（僕の勇気は変えられない）
それが（それが）僕の（僕の）
アイデンティティー

Sekai ni wa ai shika nai (shinjiru no ha sore dake da)
Ima sugu boku wa kimi wo sagashi ni ikou
Dare ni hantai saretemo (boku no yuuki wa kaerarenai)
Sore ga (sore ga) boku no (boku no)
Aidentiti-

โลกใบนี้มีแต่ความรักเท่านั้นแหละ (ที่ฉันเชื่อก็มีเพียงเท่านี้)
ฉันจะรีบไปตามหาเธอทันทีเลยนะ
ไม่ว่าใครจะไม่เห็นด้วยยังไง (ความกล้าหาญของฉันก็ไม่เปลี่ยนแปลงไปหรอก)
นั่นแหละ (นั่นแหละ) คือตัวตน (คือตัวตน)
ของฉันเอง

全力で走ったせいで 息がまだ弾んでた
自分の気持ちに正直になるって 清々しい
僕は信じてる 世界には愛しかないんだ

Zenryoku de hashitta sei de iki ga mada hazundeta
Jibun no kimochi ni shoujiki ni naru tte sugasugashii
Boku wa shinjiteru sekai ni wa ai shika nai n da

เพราะฉันวิ่งออกไปจนสุดแรง ฉันจึงหายใจหอบ
พอซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองได้ ก็รู้สึกสดชื่นไปหมด
ฉันเชื่อนะ ว่าโลกนี้น่ะ มีแต่ความรักเท่านั้นแหละ