Green Day – 21st Century Breakdown

Born into Nixon I was raised in hell
A welfare child
Where the teamsters dwelled
The last one born
And The first one to run
My town was blind from refinery sun

ฉันเกิดมาในยุคของ Richard Nixon ถูกเลี้ยงมาเหมือนอยู่ในนรก
เป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงดูมาด้วยเงินสังคมสงเคราะห์
ในช่วงที่มีสหภาพแรงงาน Teamsters อยู่
เป็นลูกคนสุดท้ายที่เกิดมาในครอบครัวนี้
และก็เป็นคนแรกที่ได้ออกวิ่งไปในวงการนี้
เมืองของฉันมันถูกบดบังไปด้วยหมอกควันจากโรงกลั่นน้ำมัน

My generation is zero
I never made it as a working class hero

ยุคของฉันคือยุคที่ทุกๆสิ่งสูญเปล่า
ฉันไม่มีทางได้เป็นวีรบุรุษชนชั้นแรงงานแน่ๆ

21st Century Breakdown
I once was lost but never was found
I think I’m losing what’s left of my mind
To the 20th century deadline

การพังทลายของศตวรรษที่ 21
ฉันเคยหลงทางไป แต่ก็ยังไม่พบหนทางกลับมาสักที
ฉันคิดว่าฉันกำลังสูญเสียสิ่งที่อยู่ในจิตใจฉันไป
กับเส้นตายของศตวรรษที่ 20

I was made of poison and blood
Condemnation is what I understood
Video games of the towers fall
Homeland security could kill us all

ฉันเกิดมาจากยาพิษและเลือด
การถูกด่าทอคือสิ่งที่ฉันเข้าใจดี
วิดิโอเกมเกี่ยวกับตึกถล่มทลาย
หน่วยพิทักษ์สันติราชนี่แหละ ที่จะเป็นคนฆ่าเราทุกคน

My generation is zero
I never made it as a working class hero

ยุคของฉันคือยุคที่ทุกๆสิ่งสูญเปล่า
ฉันไม่มีทางได้เป็นวีรบุรุษชนชั้นแรงงานแน่ๆ

21st Century Breakdown
I once was lost but never was found
I think I’m losing what’s left of my mind
To the 20th century deadline

การพังทลายของศตวรรษที่ 21
ฉันเคยหลงทางไป แต่ก็ยังไม่พบหนทางกลับมาสักที
ฉันคิดว่าฉันกำลังสูญเสียสิ่งที่อยู่ในจิตใจฉันไป
กับเส้นตายของศตวรรษที่ 20

We are the class of the class of ’13
Born in the era of humility
We are the desperate in the decline
Raised by the bastards of 1969

เราคือนักเรียนที่จะจบในปี 2013
เกิดมาในยุคแห่งความน่าอับอาย
เรานั้นสิ้นหวัง ท่ามกลางความถดถอยของประเทศนี้
ถูกเลี้ยงดูมาโดยพวกชั่วๆในยุค 1969

My name is no one
The long lost son
Born on the 4th of July
Raised in the era of heroes and cons
That left me for dead or alive

ชื่อของฉันคือไม่มีชื่ออะไรทั้งนั้น
เป็นเด็กที่สูญหายไป
เกิดมาในวันที่ 4 กรกฏาคม
เติบโตมาในยุคของฮีโร่ผู้คดโกง
ที่ปล่อยให้ฉันมีชีวิตแบบเสี่ยงเป็นเสี่ยงตาย

I am a nation
A worker of pride
My debt to the status quo

ฉันคือประเทศชาติ
ฉันคือแรงงานแห่งศักดิ์ศรี
แต่สถานภาพปัจจุบันคือเป็นหนี้

The scars on my hands
Are the means to an end
Is all the that I have to show

รอยแผลบนมือฉัน
คือวิธีที่ทำให้ยุคสมัยนี้สิ้นสุดหรอก
นั่นคือสิ่งเดียวที่ฉันเอามาโชว์ได้

I swallowed my pride
And I choked on my faith
I’ve given my heart and my soul
I’ve broken my fingers
And lied through my teeth
The pillar of damage control

ฉันกล้ำกลืนศักดิ์ศรีของตัวเอง
และสำลักความศรัทธา
ฉันทุ่มเทให้ทั้งหัวใจและจิตวิญญาณ
จนฉันนิ้วหักไป
และพ่นคำโกหกออกมา
เสาที่คอยควบคุมความเสียหาย

I’ve been to the edge
And I’ve thrown the bouquet
Of flowers left over the grave
I sat in the waiting room
Wasting my time
And waiting for Judgement Day

และฉันอยู่บนขอบหลุม
และโยนช่อดอกไม้
ที่ทำจากดอกไม้ที่โยนไปบนหลุมศพ
ฉันนั่งรออยู่ในห้องรับรอง
เสียเวลาไปเปล่าๆ
เฝ้ารอวันแห่งการพิพากษา

I praise liberty
The “freedom to obey”
It’s the song that strangles me
Well, don’t cross the line

ฉันสรรเสริญเสรีภาพ
“เสรีภาพในการทำตามคำสั่ง” ไงล่ะ
มันคือเพลงที่รัดคอฉันเอาไว้
อย่าล้ำเส้นไปล่ะ

Oh, dream, America, dream
I can’t even sleep
From the light’s early dawn

ความฝัน อเมริกา ความฝันงั้นเหรอ
ฉันยังนอนไม่หลับด้วยซ้ำ
จากแสงสว่างในยามรุ่งเช้า

Oh, scream, America, scream
Believe what you see
From heroes and cons

ความฝัน อเมริกา ความฝันงั้นเหรอ
เชื่อในสิ่งที่เห็นสิ
จากฮีโร่ผู้คดโกง