Green Day – Before The Lobotomy

ไม่ค่อยมั่นใจกับความหมายเพลงนี้ครับ
แต่อัลบั้มนี้เป็น Concept Album เหมือนกับ American Idiot คือมีเรื่องราวต่อกันทุกเพลง
เพลงนี้ก็เป็นมุมมองของ Gloria และ Christian ครับ
ไม่แน่ใจเหมือนกันกับสิ่งที่ต้องการจะสื่อ D:

Dreaming, I was only dreaming
Of another place and time
Where my family’s from

ฝันไป ฉันเพียงแค่ฝันไป
ฝันถึงอีกสถานที่และอีกเวลาหนึ่ง
ที่ที่ครอบครัวฉันจากมา

Singing, I can hear them singing
When the rain had washed away
All these scattered dreams

เสียงเพลง ฉันได้ยินพวกเขาร้องเพลง
เมื่อสายฝนชำระล้างทุกๆสิ่งไป
ความฝันที่พังทลายนี้

Dying, everyone’s reminded
Hearts are washed in misery
Drenched in gasoline

ตายลง ทุกๆคนจดจำได้
หัวใจถูกชำระล้างด้วยความทรมาณ
เปียกชุ่มไปด้วยแก๊สโซลีน

Laughter, there’s no more laughter
Songs of yesterday now live in the underground

เสียงหัวเราะ ไม่มีเสียงหัวเราะอีกแล้ว
เพลงแห่งวันวานในตอนนี้มันถูกฝังอยู่ใต้ดินแล้ว

Life before the lobotomy
Christian sang the eulogy
Sign of my love a lost memory
From the end of the Century

ชีวิตก่อนการผ่าตัดสมอง
คริสเตียนกู่ร้องคำสรรเสริญ
สัญลักษณ์แห่งความรักของฉัน ความทรงจำที่ถูกลืมเลือน
จากปลายศตวรรษ

Well it’s enough to make you sick
To cast a stone and throw a brick
When the sky is falling down
It burned your dreams into the ground

แค่นั้นก็เพียงพอที่จะทำให้เธอเป็นบ้าไปได้แล้ว
กับการโยนหินออกไป และขว้างก้อนอิฐ
เมื่อท้องฟ้าถล่มทลาย
มันแผดเผาความฝันของเธอลงกับพื้น

Christian’s lesson
Is what he’s been sold
We are normal and self-controlled
Remember to learn to forget
Whiskey shots and cheap cigarettes

บทเรียนของคริสเตียน
นั่นก็คือเขาเคยถูกหลอกมาก่อน
เราน่ะปกติดี และก็คุมตัวเองได้
จดจำไว้เสมอว่าเราต้องเรียนรู้ที่จะลืม
วิสกี้แล้วก็บุหรี่ถูกๆ

Well I’m not stoned, I’m just fucked up
I got so high, I can’t stand up
I’m not cursed cause I’ve been blessed
I’m not in love cause I’m a mess

ฉันไม่ได้เมายานะ ฉันแค่ยุ่งเหยิงไปหมด
ฉันเมาเหลือเกิน ลุกไม่ขึ้นเลย
ไม่ได้ต้องสาป เพราะได้รับพรแล้ว
ฉันไม่ได้มีความรัก เพราะจิตใจฉันสับสนไปหมด
Like refugees
We’re lost like refugees
Like refugees
We’re lost like refugees
The brutality of reality
Is the freedom that keeps me from

เหมือนผู้ลี้ภัย
เราพ่ายแพ้เหมือนผู้ลี้ภัย
เหมือนผู้ลี้ภัย
เราพ่ายแพ้เหมือนผู้ลี้ภัย
ความโหดเหี้ยมของความเป็นจริง
นั่นก็คืออิสรภาพที่ปิดกั้นฉันเอาไว้

Dreaming, I was only dreaming
Of another place and time
Where my family’s from

ฝันไป ฉันเพียงแค่ฝันไป
ฝันถึงอีกสถานที่และอีกเวลาหนึ่ง
ที่ที่ครอบครัวฉันจากมา

Singing, I can hear them singing
When the rain had washed away 
all these scattered dreams

เสียงเพลง ฉันได้ยินพวกเขาร้องเพลง
เมื่อสายชำระล้างทุกๆสิ่งไป
ความฝันที่พังทลายนี้

Dying, everyone’s reminded
Hearts are washed in misery
Drenched in gasoline

ตายลง ทุกๆคนจดจำได้
หัวใจถูกชำระล้างด้วยความทรมาณ
เปียกชุ่มไปด้วยแก๊สโซลีน

Laughter, there’s no more laughter
Songs of yesterday
Now live in the underground

เสียงหัวเราะ ไม่มีเสียงหัวเราะอีกแล้ว
เพลงแห่งวันวาน
ในตอนนี้มันถูกฝังอยู่ใต้ดินแล้ว