Taylor Swift – Ronan

เพลงนี้ เทย์แต่งให้กับเด็กน้อยที่ชื่อ Ronan ซึ่งเสียชีวิตในวัย 4 ขวบด้วยโรคมะเร็งครับ…
ตอนแปลไปนี่น้ำตาไหลไป T-T

 

I remember your bare feet down the hallway
I remember your little laugh
Race cars on the kitchen floor, plastic dinosaurs
I love you to the moon and back

ฉันจำเท้าเปล่าเปลือยของหนูบนทางเดินได้
ฉันจำเสียงหัวเราะเล็กๆของหนูได้
เล่นรถแข่งบนพื้นห้องครัว ไดโนเสาร์พลาสติก
ฉันรักหนูเท่าระยะทางจากดวงจันทร์ไปกลับโลกเลยนะ

I remember your blue eyes looking into mine
Like we had our own secret club
I remember you dancing before bed time
Then jumping on me, waking me up

ฉันจำดวงตาสีฟ้าครามของหนูที่มองเข้ามาในตาฉันได้
เหมือนเรามีชมรมลับของเราเอง
ฉันจำได้ตอนที่หนูชอบเต้นรำก่อนนอนทุกครั้ง
แล้วก็กระโดดขึ้นมาบนตัวฉัน ปลุกฉันให้ตื่น

I can still feel you hold my hand, little man
And even the moment I knew
You fought it hard like an army guy
Remember I leaned in and whispered to you

ฉันยังรู้สึกถึงมือของหนูที่จับฉันเอาไว้ได้อยู่เลย เด็กน้อย
และถึงแม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆ ฉันก็รู้
หนูก็ต่อสู้กับมันอย่างเข้มแข็ง เหมือนเป็นนายทหารเลย
จำได้ว่าฉันก้มลงไปหาหนูแล้วกระซิบบอกหนูว่า

Come on baby with me we’re gonna fly away from here
You were my best four years

มากับฉันสิ เราจะบินไปจากที่นี่กัน
หนูคือเด็ก 4 ขวบที่เจ๋งที่สุดในชีวิตฉันเลยรู้มั้ย

I remember the drive home
When the blind hope turned to crying and screaming “Why?”
Flowers pile up in the worst way, no one knows what to say
About a beautiful boy who died

ฉันจำได้ตอนขับรถกลับบ้าน
เมื่อเด็กน้อยผู้สิ้นหวังร้องไห้โฮออกมา แล้วได้แต่กรีดร้องออกมาว่า “ทำไม!!”
ดอกไม้กองสุมแบบแย่ที่สุดเท่าที่จะแย่ได้ ไม่มีใครรู้ว่าควรจะพูดอะไรออกมา
เกี่ยวกับหนุ่มน้อยผู้น่ารักที่ต้องหมดลมหายใจไป

And it’s about to be halloween
You could be anything you wanted if you were still here
I remember the last day when I kissed your face
I whispered in your ear

แล้วมันก็เกือบจะถึงวันฮาโลวีนแล้ว
หนูจะแต่งเป็นอะไรก็ได้ที่หนูอยากเป็น หากหนูยังคงอยู่ที่นี่
ฉันยังจำวันสุดท้ายที่ฉันหอมแก้มหนูได้
ฉันกระซิบข้างหูหนูว่า

Come on baby with me we’re gonna fly away from here
Out of this curtain room and this hospital grey, we’ll just disappear
Come on baby with me we’re gonna fly away from here
You were my best four years

มากับฉันสิ เราจะบินไปจากที่นี่กัน
ออกไปจากห้องที่ปิดม่านไว้นี้ ไปจากโรงพยาบาลสีเทานี้ เราจะหายตัวกันไป
มากับฉันสิ เราจะบินไปจากที่นี่กัน
หนูคือเด็ก 4 ขวบที่เจ๋งที่สุดในชีวิตฉันเลยรู้มั้ย

What if I’m standing in your closet trying to talk to you?
What if I kept the hand-me-downs you won’t grow into?
And what if I really thought some miracle would see us through?
What if the miracle was even getting one moment with you?

หากฉันยืนอยู่ในตู้เสื้อผ้า พยายามจะพูดคุยกับหนูล่ะ?
หากฉันพยายามจะเก็บของที่ใช้ไปแล้ว ที่เธอจะไม่มีวันโตมาได้ใช้พวกนี้ล่ะ?
และหากฉันคิดจริงๆว่าปาฏิหาริย์จะช่วยเราได้ล่ะ?
หรือว่าความจริงปาฏิหาริย์ได้เกิดขึ้นแล้วตั้งแต่ที่ฉันได้ใช้เวลากับเธอ?

Come on baby with me we’re gonna fly away from here
Come on baby with me we’re gonna fly away from here
You were my best four years
I remember your bare feet down the hallway
I love you to the moon and back

มากับฉันสิ เราจะบินไปจากที่นี่กัน
มากับฉันสิ เราจะบินไปจากที่นี่กัน 
หนูคือเด็ก 4 ขวบที่เจ๋งที่สุดในชีวิตฉันเลยรู้มั้ย 
ฉันจำเท้าเปล่าเปลือยของหนูบนทางเดินได้ 
ฉันรักหนูเท่าระยะทางจากดวงจันทร์ไปกลับโลกเลยนะ