U2 – Sometimes You Can’t Make It On Your Own

Tough, you think you’ve got the stuff
You’re telling me and anyone
You’re hard enough
You don’t have to put up a fight
You don’t have to always be right
Let me take some of the punches
For you tonight

แข็งแกร่ง เธอคิดว่าเธอพร้อมแล้ว
เธอบอกกับฉัน และทุกคน
ว่าเธอเข้มแข็งพอ
เธอไม่จำเป็นต้องต่อสู้
ไม่จำเป็นต้องถูกต้องเสมอไป
ฉันขอรับกำปั้นพวกนั้น
แทนเธอเองนะคืนนี้

Listen to me now
I need to let you know
You don’t have to go it alone
And it’s you when I look in the mirror
And it’s you when I don’t pick up the phone
Sometimes you can’t make it on your own

ฟังฉันนะ
ฉันอยากให้เธอรู้ไว้
เธอไม่ต้องเผชิญหน้ากับมันเพียงลำพังหรอก
ฉันเห็นเธอ เมื่อฉันมองในกระจก
ที่ฉันไม่รับสายโทรศัพท์คนอื่นเลยก็เพราะเธอ
บางครั้งเราก็ทำอะไรด้วยตัวคนเดียวไม่ได้หรอก

We fight all the time
You and I…that’s alright
We’re the same soul
I don’t need…I don’t need to hear you say
That if we weren’t so alike
You’d like me a whole lot more

เราต่อสู้อยู่เสมอ
เธอ และ ฉัน มันจะต้องไม่เป็นอะไร
เราคือจิตวิญญาณดวงเดียวกัน
ฉันไม่ต้องการ ไม่ต้องการได้ยินเธอพูดว่า
หากเราไม่เหมือนกันขนาดนี้
เธอจะชอบฉันมากกว่านี้แล้วล่ะ

Listen to me now
I need to let you know
You don’t have to go it alone
And it’s you when I look in the mirror
And it’s you when I don’t pick up the phone
Sometimes you can’t make it on your own

ฟังฉันนะ
ฉันอยากให้เธอรู้ไว้
เธอไม่ต้องเผชิญหน้ากับมันเพียงลำพังหรอก
ฉันเห็นเธอ เมื่อฉันมองในกระจก
ที่ฉันไม่รับสายโทรศัพท์คนอื่นเลยก็เพราะเธอ
บางครั้งเราก็ทำอะไรด้วยตัวคนเดียวไม่ได้หรอก

I know that we don’t talk
I’m sick of it all
Can – you – hear – me – when – I –
Sing, you’re the reason I sing
You’re the reason why the opera is in me…

ฉันรู้ว่าเราไม่ค่อยคุยกัน
ฉันเบื่อจริงๆนะ
เธอได้ยินฉันไหม เวลาที่ฉัน
ร้องเพลงออกมา เธอคือเหตุผลที่ฉันยังร้องเพลงอยู่นะ
เธอคือเหตุผลที่มีโอเปร่าอยู่ในตัวฉัน

Where are we now?
I’ve still got to let you know
A house still doesn’t make a home
Don’t leave me here alone…

เราอยู่ที่ไหน?
ฉันยังอยากให้เธอรู้
บ้าน ก็ไม่เป็นบ้านหรอก
อย่าทิ้งฉันไว้คนเดียวเลย

And it’s you when I look in the mirror
And it’s you that makes it hard to let go
Sometimes you can’t make it on your own
Sometimes you can’t make it
The best you can do is to fake it
Sometimes you can’t make it on your own

ฉันเห็นเธอ เมื่อฉันมองในกระจก
ที่ฉันไม่รับสายโทรศัพท์คนอื่นเลยก็เพราะเธอ
บางครั้งเราก็ทำอะไรด้วยตัวคนเดียวไม่ได้หรอก
บางครั้งเราก็ผ่านอะไรไปไม่ได้
ทางที่ดีที่สุดคือเสแสร้งเข้าไว้
บางครั้งเราก็ทำอะไรด้วยตัวคนเดียวไม่ได้หรอก